ÇOCUĞUM ANAOKULUNA GİTMELİ Mİ?

Okul öncesi eğitim kurumları; toplumun temel yapısını oluşturan saygı, sevgi, paylaşma, iş bölümü, sorumluluk bilinci, empati yapabilme, sosyal çevre oluşturma açısından çocuğu geleceğe hazırlayan güvenli bir ortamdır.

Okul öncesi eğitim, çocuğun gelişiminin oldukça hızlı olduğu bir dönemdir. Bu dönemde verilen eğitim daha sonraki dönemler için çocukta hazırbulunuşluk oluşturacağından sunulan eğitim ortamının niteliği özel bir öneme sahiptir. Çocuğun bu dönemde ana-babadan bağımsızlaşma, sosyal rollerin öğrenilmesi, okula uyum, potansiyelini ortaya koyma gibi bilişsel, sosyal ve fiziksel alanlardaki becerileri kazanması ancak uygun öğrenme ortamlarında mümkün olacaktır. Bu dönemde özellikle kendini kabul, özgüvenini geliştirme, ben kavramını oluşturma, merakını giderme, hayal ve isteklerini açığa vurma vb. ihtiyaçlarına yönelik etkinliklerin yapılması gerekmektedir.

Özellikle büyük kentlerde annenin çalışması, oyun bahçelerinin azlığı gibi nedenlerle küçük çocuğun bakımı, beslenmesi, eğitimi bilgisi yeterli olmayan kişilerle yürütülmekte ya da anneanne ve babaanne tarafından üstlenilmektedir.

Çocuklar evde bu kişiler tarafından ne kadar iyi bakılırsa bakılsın, ne kadar çok sevilirse sevilsin; sosyal gelişimini gerçekleştirebileceği arkadaşlara ve oyun ortamına, evde kendisine sağlanamayan eğitim imkanlarına ulaşmaya ve düzenli bir eğitim programına katılabilmesi için çocukların ailenin dışında eğitimcilere ve kurumlara ihtiyacı vardır.

Bu kurumlar hizmet verdikleri yaş gruplarına uygun olarak;
-0-36 aylık çocuklara bakım ve eğitim vermek üzere KREŞ,
-36-72 aylık çocukların eğitimini amaçlayan ANAOKULU,
-60-72 aylık çocuklarının eğitimini amaçlayan ANASINIFI olarak adlandırılır.